Ons Genoegen

Graag willen wij Ton de Gruijter hartelijk danken voor het berichtje en mooie gedichtje van deze week in het blad 'Nieuwegein Dichtbij':

"Ons Genoegen"

Straks wacht nog één keer het gordijn
't publiek maakt nog even rumoer
Maar dan staan zij weer op de vloer

de laatste keer, en dat doet pijn

na zo veel jaren zalen vol,
het repeteren met elkaar
het houdt nu op, wat voelt het raar
om straks te leven zonder rol

wat bloemen straks, wellicht een glas
dan lacht men door de tranen heen
een kus, een hand, men gaat uiteen,
zegt dat het een genoegen was

©Ton de Gruijter - Nieuwegein Dichtbij