Ons Genoegen

Het was het allerlaatste stuk van toneelvereniging 'Ons Genoegen'. Door alle leden gespeeld met een lach en een traan.

Maar wat was het een prachtige afsluiting! hartelijk dank aan al ons publiek, u heeft voor onvergetelijke avonden gezorgd!

Het stuk "Niets meer aan doen. Bier en bloemen" is gebaseerd op "Ons kent ons (A chorus of disapproval) van Alan Ayckbourn en speciaal voor onze vereniging herschreven door Paul Weijkamp.

Hieronder vind u eerst een korte inhoud en daarna de foto's

Toneelvereniging Crescendo (elke overeenkomst met bestaande toneelverenigingen berust op toeval), een typische vereniging in een dorp ergens in Nederland, bestaat 90 jaar. Een mijlpaal die natuurlijk niet onopgemerkt voorbij mag gaan en dus was het bestuur van Crescendo zeer verheugd toen één van de leden, de souffleuse Stien Zwart, uit het niets met een door haar geschreven stuk kwam. In het schuurtje in haar volkstuin was Stien twee jaar geleden begonnen met een stuk over Crescendo. Centraal in het stuk staat Fokko, een (ook) 90 jaar oude fanatieke amateur toneelspeler die op een kruispunt in zijn toneelcarrière staat. Hij moet kiezen tussen zijn hoofd en zijn hart. Zijn hoofd zegt dat hij misschien al tien jaar eerder had moeten stoppen met toneel, maar zijn hart beweert het tegendeel. Zijn hart wil hem laten doorspelen tot hij erbij neervalt, het liefst op het toneel. 24 uur voor hij definitief moet kiezen haalt Fokko samen met zijn zus Gé en met de overige leden van zijn club herinneringen op en zo geeft "Bier en bloemen" een beeld van de carrière van Fokko en van de geschiedenis van Crescendo.

Het bestuur en de leden waren enthousiast (er zitten zelfs liedjes in!) en onder de strenge, maar bezielende leiding van regisseuse Thea Pouw begint Crescendo aan de repetities. Als zich bij die start ook nog, voor het eerst sinds jaren, een nieuw lid aandient lijkt het allemaal niet meer stuk te kunnen.

Het nieuwe lid, Benne Hiddema, wordt met open armen ontvangen door de leden. Een nieuw lid! Een man nog wel! En iemand die nieuw is in het dorp en veel vrije tijd heeft! Benne opent, zonder dat hij het weet, allerlei nieuwe perspectieven. Zo zien de leden bijvoorbeeld eindelijk weer een mogelijkheid om hun eigen, tijdverslindende verenigingstaken over te dragen. Dat hoeft hij natuurlijk niet voor niets te doen.

Voor wat hoort wat; als Benne actief wordt in de vereniging krijgt hij een grotere rol.

Benne is iemand die geen nee kan zeggen. Benne is ook iemand die niet vies is van een grotere rol. Wat je noemt een gevaarlijke combinatie. Zeker als er ook nog een lid is dat er stierlijk van baalt dat haar geliefde alleen maar met toneel bezig is. Zeker als dat lid in de 'gevaarlijke combinatie' van Benne dé mogelijkheid ziet om haar geliefde eindelijk weer gezellig thuis, naast haar op de bank te krijgen.

Er komt een voorstelling, want die komt er altijd bij Crescendo. De vraag is alleen: hoe?